Kürtlerin baş düşmanı yine Kürtlerdir. Türkler içinde kimi zaman Kürtlere karşı ırkçılık ve ayrımcılık yapan olmuştur. Ama asla Kürtlere düşmanlık yapmamışlar. Zaten yapamazlar da çünkü her Türkün evinde bir Kürt gelin veya damat olmuştur. Aynı durum Kürtlerde de mevcuttur.   Devletin derinliğinde hem Kürt,  hem de Türk düşmanlığına rastlanmıştır.  Bu rastlantılar Kürt ve Türk düşmanlığını körüklemiştir.  Ama bu derinlik, düşmanlığı  başaramamıştır.

  Niye Kürtlerin baş düşmanı Kürtlerdir. Kürt tarihi süresince “Bana dokunmayan yılan bin yaşasın” sözü Kürtler içindir. Yıllar boyunca muhatapları hep böl parçala birbirine kırdır ve yönet yöntemi kullanmış. Onları onlara kırdırmıştır. Kardeşi, kardeşe kırdırmışlar.

  Dönemin zabitleri Rayber’in kardeşini yakalamak için hain Rayber’i kullanarak kardeşini tavuk kümesinde yakalarlar. Kardeşi  Rayber’e“Rayber, ez xurînîv bim tu jî şîvî”  Türkçesi “Eğer ben Kahvaltıları isem sen de akşam yemeklerisin.” Kardeşi yakalayıp görürken yolda atlara bağlayarak ve işkence ederek götürüyorlar. Bir süre sonra yolda ölür. Zabitler onu bir kayadan atıp geri dönerler. Rayber tanık olduğu için onu da akşam saatlerinde götürüp yok ederler. Tarih boyunca Rayber’in hainliğinden olsa gerek kimse çocuğuna Rayber (Réber-rehber) adını takmamış.

  Rayber gibi insanlara kürtler CAHŞ diyor.  Genelde cahil,  dönek, hain,  alt tabaka,  suç işlemeye,  kandırılmaya ve menfaatçi kişilere derler. Tarih boyunca bu tip insanlar Kürtler içinde hep olmuştur.

  Çél  kew ( keklik soyu) Keklik kendi soyuna hain bir hayvandır.  Avcı tarafından kafese konarak bir kayanın üstünde öttürür. Gelen keklik avlanır. Kendi soyuna hainliği bundandır. 

    Kürtler içinde “Çél kew, Çél katır ve Cahş” hep olmuştur.  Bunun içindir ki Kürtlerin baş düşmanı yine Kürtlerdir, deniliyor.  

    Son yıllarda birlik ve beraberlik görünmeye başlamış gibi görünse de kökeninde milliyetçilik ve beraberlik zayıf kaldığı için tam olarak amaca uygun hale gelmemiştir.  Görülen bu cılız milliyetçilik bile Küsrdofobik ve kronik kürt alerjisi olan ırkçı ayırımcı bölücü bir çok insanı ürkütmüştür.

   Kürt aydınlar, keşke Kürtler biraz milliyetçilik yapsalardı derler. Eğer birazcık milliyetçi olsalardı onlarında bir devletleri olurdu. Dört parçaya bölünmüş olmazlardı. Kürtlere bölücü diyen ırkçı kürdofobikler  bunu iyi bilmeleri gerekir ki yıllarca Kürtleri onlar böldüler. Esas bölücü olan onlardır.

   Kürtlerin en büyük zaafı İslam kardeşliğidir. Derler ki Kürtlerin bu din kardeşliği sevdası, milliyetçi, birlik ve beraberliklerini engellemiştir.

  Kürtlerin bir de cahş burjuvazisi var ki bunlar keklik soyundan daha tehlikelidirler.  Bu feodal. şeyh ve burjuva, yeri  geldiğinde en iyi Arap’tır, en iyi Türk’tür, en iyi Acem’dir.  Kıraldan çok kıralcı bu tıro vırolar menfaatleri için her şey yaparlar. “Paranın dini imanı yok.” Denir.

  Ancak Kürtler içinde yeni bir nesil oluşuyor ki bunlar bilinen kürtlere hiç de benzemiyor. Artık kimlik bilincine varmış. Nasıl mücadele edeceğini bilir ve çok politize olmuş bir gençlik.

Bu yeni nesilden bir Türk ve bir kürt sosyalistin konuşmalarına tanık oldum.

1921 ve sonraki anayasaları tartışıyorlardı. Türk olan :

Sen lafı dolaştırıp Kürt kelimesine getiriyorsun. Milliyetçilik yapıyorsun diye uyardı.

Kürt olan: En az  kırk kez Türk ve Türkiye Cumhuriyeti kelimesini kullandık. Sen Milliyetçi ve ırkçı olmadın da ben Kürt  kelimesini kullanınca mı Milliyetçi ve ırkçı oluyorum.

Sizinle beraber  Kurtuluş savaşını kazandık. TC yi kurduk. Sıra sizde, sizde bizimle beraber savaşarak KC yi kurcağız. Kardeşliğimiz o zaman pekişmiş olur. Sosyalist mücadeleye de bu yakışır.

  Kürtler ve Türkler en iyi anlaşan iki millettir. Yüz yıllarca  birlikler kurmuş, ortak savaşlar, ortak mücadeleler vermiştir.

  En son ortak ve örnek mücadeleleri  Kurtuluş savaşı olmuştur. Bu mücadelenin sonunda Türkiye Cumhuriyetini Kurmuşlar.  Ancak Kürtler de  kendilerini  dört parçaya bölmüşler.

    Bahsi geçen politize olmuş bu gençlik, dört parçaya bölünmüş Kürdistanı birleştirmeye çalışıyor. Bu mücadeleyi verirken Türk kardeşlerinden  de yardım ve ortak mücadele istiyorlar. Beraber Türkiye Cumhuriyetini kurduk. Şimdi de beraber Kürdistan Cumhuriyetini kuralım, kardeşlik ise böyle olmalıdır. Türkiye Cumhuriyeti ve Kürdistan Cumhuriyetinin kardeşliği daha iyi pekiştirilmiş olur. Görülen o ki Türkiyeninde Kürdistanın da bölünmesini değil kardeşliğin pekiştirilmesi isteniyor. Halkların kardeşliği sınırları aşıyor.