Memed Heyva Sor memed@salihtas.net
20/01/2022
Rojan ra rojê, yew hafiz beno. Yew rojê do
wesarî yo. Şilî şepelî ya. Varon, serdê sibay ra heyanî mexrebê nêavirîyaya,
nêvinderta. Şilî çiman nêakena. Cîran cîranî nêreseno. Yew mehela Amed
(Diyarbekir) di yew hafiz şan ra têvernano, fikirîyeno, epey fikiriyayîş ra pey
keno sere dê xwi ki serê sibay şoro hemam. Hemamê Amed, di fasilî xebitîyaynê.
Hilanê sibay semedê cenîyan, hilanê şanî zî semedê cemêrdan bi. Hafiz xwi pîze
di fikirîyeno, vano ha hila şanî, ha hila sibay, mi rê qet ferq nêkeno. Ez
hafiza, dinîya mi tarîya.
Serê sibay
hafiz senî ki hewn ra wardeno, cilanê xwi pira gêno, cenî da xwi ra vano:
Cenêkî! Ez na şona hemam. Cenî ya
havizî, vana: Şo. Hafiz mîyanê
banî ra vejîyeno şono hemam. Hafiz ki resa hemam, şono odê cil cêdivetişî di cilan
xwi vejeno, dim ra yew pêşmal xwi vera besteno, citê şimikanê darênan (toqye,
qapqapî) pay keno, şono mîyanê heyata (salon) hemamî. Hafiz ki resa kerra
hemamî heti nalînan xwi niggan ra vejeno, şono kerra dûza pehenkerda ser miyanî
sero xwi derg keno. Eno nabên di cenî yê mehela zî, yew yew, di di, bi
qiflan, hêdî hêdî dest bide kerdo yenê hemam. Di-hîrê cenî kuwenê mîyanê
hemamî. Ê zî şonê ode dê cil cêdivetişan di cilan xwi ra vejenê, dim ra
pêşmalan xwi vera bestenê, şimikanê darênan pay kenê, hêdî hêdî şonê mîyanê
heyata hemamî. Cenî mîyanê hemamî di
dest bi sohbet kenê. Yew qali wica ra, yew aw ca ra anê. Welhasil beno şematê
cenîyan. Cenî bi eno şemate ver bi kerra hemamî ya şonê. Cenîyan, ki xwi
nizdîkê kerra hemamî kerd, ki çi veynê. Ki yew camêrdo kirro qalind, heze yew
deb-debe, ha kerra hemamî sero, miyanî sero derg kerde wo. Mîyanê cenîyan ra yewê şimiko darên xwi nig ra vejana
xwi gijê hafizî kena û bi vengê do berz vana: Xalo,
Xalo... Hafiz hol beno xwi ser, vano: Kerem biki wakê. Cenêk, vana: Xalo! Qey ti nêzanê hemam hila sibay semedê cenîyano? Hafiz vano: E... keyna mi, ez zana. Cenêk, vana: Ki ti zanê, la qey ti hamê hezê deb-debî xwi kerra hemamî
sero derg kerdo? Hafiz, vano: Keyna mi, keyna mi, ez hafiza haviz. Wirdî çimê mi nuqsanî
(korî). Çiyekî çimandê mi ra nîyaseno. Xwi rê xwi serbest bişuwî yê. Cenik hêdîka xwi gijê hafizî kena,
vana: Çimê to nêveynenê, ma faam kerd ti hafizî. La awo ki
mîyanê şeqandê to do, o zî hafizo. De rew ward. Heyanî ki mi ti nêkiştê. Hafiz hema yew bi didi nêkeno,
kerra hemamî serra hol beno xwi ser, ver bi teberî ya vazdano.
PUF BIKI FEK Û VINANDÊ
MI
Aşman ra aşma temûza. Rojê
Remazanî dest bide kerdo. German verra kes (mêrdim) helîyeno.
Yew kalo, cenî û yew tornê xwi yo
şeş serre mîyanê bandê xwi dê. Namê tornê kaloy, Heso yo. Kalo teqrîben
hewtay (70) serre wo. Kalo hezê heme misilmanan roje giroto. Kalo, pancês (15)
serreya xwi ra heyanî hewtay serreya xwi cixara şimita. Bi zanayîşê şima kala
tirîyakîyê cixara wo. Kalo vist û çeher se’etî nan nêwero û awk nêşimo, derê
qe. Lakim, ki di seetî cixara nêanco (nêşimo), xînt (delû) beno.
Rojê Remazanî bîyo pancês. Sihoran
di her azan veyndayîşê malay di, kalo sior di nan werdişî zafêr cixara anceno. Kalo sior
werdiş ra pey şefeqê coserra wardeno mîyanê banî ra vejîyeno şono mîyanê hêga
dê xwi di xebitîyeno. Nizdîyê taştarî kalo karê xwi hêga
di nêmcet ca di verdano yeno keye.
Roj hêdîna
ver bi êrî ya tadîya wo. Cixara kuwena kaloy vîrî. Kalo sekeno nêkeno, nêşêno
kermê cixara xwi ra dûrî fîno. Ca bi kaloy nêkuweno. Kalo wardeno xwi ser, ge
eno pola, ge aw pola, mîyanê odî di şono û yeno. Kalo ray rayan destê xwi
fîneno bi tonok da xwi ki qutîya tutûnî vejo û xwi rê yew cixara bipêşo, rana fek
tira verdano. Kalo serê xwi nopol û dopol têşaneno, xwi bi xwi vajîyeno, vano
ez go (do) senî bi ena erdîşa sipî rojê xwi bişikna. Kalo fek roje şikitişî ra verdano.
Welhasil, kalo
xwi rê yew rayîd veyneno.
Kalo hêdîka destê xwi fîneno cêb da xwi, qutîya tutûnî
xwi cêb ra vejeno, xwi rê yew cixara qalid pêşeno dekeno mîyanê giştan dê xwi.
Kalo yew-di vengî veynda torndê xwi dano, vano:
Heso,
Heso.... Lila ti kam ca dê, ez veyndana… veyndana veng nîno bi to? Tornê kaloy bi vazdayîş yeno mîyanê (zerê) odî vano: Kerem biki bawkal. Vengê to nîyame bi mi, ti vanê
çi? Kalo vano: Rew, bê mi ver di roşi. Heso şono kaloy ver di roşeno.
Kalo cixara qalin da ki bi gor zerî da xwi pişta dano tornê xwi dest, vano: Heso, ena cixara deki mîyanê lewandê xwi. Heso cixara qalind dekeno mîyanê
lewandê xwi. Kalo hêdîka destê xwi beno xwi tonik, heste (çeqmaq) xwi tonik ra
vejeno, bi kelecan (heyecaan) cixara tornê xwi rê panano, dim ra vano: Heso lajêm! Heso vano: Kerem biki bawkal. Kalo vano: Cixara rind banci, gupanê xwi pirrê dû bike û dim ra ver
fek û vinandê bawkal dê xwi bidi, temam! Heso vano: Temam, bawkal. Tornê kaloy cixara anceno gupanê
xwi pirrê dû keno û dim ra ver fek û vinan dê bawkal dê xwi dano. Yew-di ray
tornê kaloy, ki dû ver fek û vinan dê bawkal dê xwi da, ki dûyê cixara rind şi
bi pişika (cîger) kaloy, biney (tikêkê) kermê kaloy şikîyeno. Hêdî hêdî kalo
xwi na yeno. Eno nabên di cenî ya kaloy
dekuwena (kewna) mîyanê odî. Senî ki cenêk dekuwena mîyanê odî, bavo... ki çi
veyno, mîyanê odî dûyê cixara ra bîyo heze gome. Mîyanê odî bîyo pirê
tefil-dûman. Dû yê cixara ra kes nêşênê dekuwîyê mîyanê odî. Cenêk bi hêrs mêrde dê xwi ser di
qîrena, vana: Maarûm, maahrûm, to sekerdo? Eno çi halê to yo! Ti
şerm nêkenê. Ti senî bi ena erdîşa xwi ya sipî (sipê) rojê xwi şikito? Kalo vano: Mi roje xwi nêşikito, cenêkî! Ti sevana? Rana
bîya biribira to! Cenî ya
kaloy vana: La ki to rojê xwi nêşikito, eno çi dûyê cixara wo
dekewto mîyanê odî. Ode pirê dû bîyo? Kalo vano: Heso cixara anta. Cenî ya kaloy vana: Wîîî mi rebenê, Heso çi, cixara antiş çi? Heso
hema şeş serre wo. Qey wextê Heso û cixara antişî yo. De mirê vaji,
marûm to sekerdo? Kalo vano: Mi cixara pişt dekerd mîyanê lewanê Hesoy. Dim ra mi bi
heste cixara Heso rê panay, mi vat banci, gupanê xwi pirrê dû biki û dim ra ver
fek û vinan dê mi bidi. Cenî ya kaloy, vana: Maarûm! Xule... rojê to şikîya wo. To senî ana kerdo. Qey ti
şaş bîyê, to aqilê xwi vinî kerdo. Kalo vano: Mi cixara nêanta, ki rojê mi bişikî yo. Ti
sevana? Cenî ya kaloy vana: Maarûm! Senî rojê to nêşikîya wo. Lajikî cixara anta, gupê xwi
pirê dû kerdo û dim ra dû ver fek û vinandê to da wo. De mirê vaji, senî rojê
to nêşikîya wo? Xule… bile…tile… rojê to şikîya wo, ha... Kalo cenî da
xwi ra bi hers, vano: Ez vana mi cixara nêanta, ti vana rojê to şikîya wo.
De rew mi het ra bicamî teber, heyanî ki mi ti nêkişta, keyna xîntî. Ti çi zana? Ti vana
qay ti mala ya ha.
HALÊ HAMÎD PAŞAY
Serran ra ver paşa yê Osmanî,
Hemîd paşa fek bi gonî bîyo, nêvindeno. Welatan yê Balqanan ra bigî heyanî yê
’Erebîstan, heme welatî dagir kerdê. Paşa xwi vêşêr çewerî nêşinasneno. Cay yew
welat nêverda wo, tedir şer nêkerdo. Dewran vîreno, ca bi Hemîd
Paşay ro teng beno. Dewletê xerbî (bati) zor danê bi Hamîd Paşay. Hemîd Paşa
dekuweno mîyanê yew tengaseya gird. Roj bi roj kozikî (mewzî) Hemîd Paşay dest
ra vejîyenê.
Rojê ki Hemîd Paşa veynda wezîran
dê xwi dano, vano:
Şorê filan xelîfan dê ma ra vajê, wa lajanê xwi berşawê
’esker. Veng dekweno der û dor. Naşt -
daşt xelîfey lajanê xwi erşawenê esker. Lakim her roj o ki vîreno, şer xidar
beno. Roj bi roj ca Hemîd Paşay ro teng beno. Kam keso ki
şono esker, pey di nêagêreno nîno. Hemîd Paşa, lajî şarî ra nêverda yê. Hemîd
Paşa zaf dekewto mîyanê tengasey. Yew xelîfê
Hemîd Paşay esto, belkî vist ceniyê jê bî. Her cenî ra
da-des lajê xelîfî estê. Ki karê şima çinîyo, de hêdîna şima lajanê xelîfî
bûmarê (amorê). Rojê rana Hemîd Paşa veynda yew
wezîr dê xwi dano. Wezîr yeno mîyanê koşk şono Hemîd Paşay het, vano: Kerem biki, Paşay mi, to veyînda mi dawo, qey xêro. Hamîd Paşa vano: Şo filan xelîfî ra vaji, wa des lajanê xwi berşawo esker. Wezîr vano: Seredê mi ser Paşay mi. Wezîr bi peynekî mîyanê ode dê
Hemîd Paşay ra vejîyeno, şono mentîqa da xelîfî. Xelîfe qedrê wezîrî gêno, îzet
û îkram nawneno. Yew midet ra pey, xelîfe, wezîrî ra perseno, vano: Wezîr beg, to xêro? Wezîr vano: Xelîfe beg, xêro. Zaf silamê Hemîd Paşay to rê estê.
Hemîd Paşa vat weziyetê ordîda ma rind nîyo, wa ’ele ’ecele xelîfe des lajanê
xwi berşawo esker. Xelîfe ca di
vatişê Hemîd Paşay ano bi ca. Des lajanê xwi wezîrî reydir erşaweno esker.
Nabên ra dî-rê aşmî vîreno, xelîfe hewnîyeno ki wezîrê Hemîd Paşay rana hame. Xelîfe hezê
raya sifteyên, bi îzet û ikram pêşwajîya wezîrî keno, perseno vano: Wezîr beg, to xêro? Wezîr vano: Xelîfe beg, xêro. Zaf silamê Hemîd Paşay to rê estê.
Paşa vat ki, wezîyetê ordî da ma rind nîyo. Roj bi roj ma şer vinî kenê, walatî
ma dest ra vejîyenê, wa xelîfe desna lajanê xwi berşawo esker. Xelîfe ena
ray zî vatişê Hemîd Paşay ano bi ca. Desna lajanê xwi wezîrî reydir erşaweno
esker. Welhasil çend ray wezîr, semedê eskerey xelîfî ra lajan wazeno. Xelîfe lajo
ki erşaweno esker pey di nîno. Xelîfe ray hewnîyeno ki dorme di lajî nêmendê. Nabên ra yew
midet vîreno, wezîrê Hemîd Paşay rana yeno mentîqa xelîfî. Xelîfe rana wezîrî
rê îzet û îkram nawneno vano, vano: Wezîr beg, to xêr o? Wezîr vano: Xelîfe beg, xêro. Zaf silamê Hemîd Paşay to rê estê,
Paşa vat wa xelîfe desna lajanê xwi berşawo esker. Senî ki
xelîfe ena qali fekdê wezîrî ra eşnaweno, bi hêrs ca dê xwi ra hol beno, vano: Wezîr beg! Şo Hemîd Paşay ra vaji, xelîfe hêdîna bîyo
extîyar, bîyo kokim, ki Hamîd Paşa bawereya xwi bi mi ano û bi hesabê kir dê mi
şer keno, wa şer nêko. Wa hêdîna mi ra hêvî ya lajan nêko. ’Emrê
mi bîyo heştay. Ez Paşay rê lajan kora ra bîyar
QANÛN
Serran ra ver, yew kurdê ma wo
zaza û yew dewijê xwi tay sebeban yê ’eşîrtey ra danê pê ro. Kurdê ma wo zaza,
dano piro dewijê xwi kişeno, beno qatil. Kurd o zaza mahkum beno. Şew roj koyan
ra gêreno, xwi nêdano hukumatê tirkan dest.
Rojê cenî û gedey dekwenê kurdê
zazay vîrî. Kurd o zaza keno xwi sere, ki
yew şew şoro dewa xwi. Kurd o zaza dîyarê koyan ra xwi verdano war, vera
xwi dano bi dewa xwi. Wextono ki kurd o zaza nizdîyê dewa xwi beno, dinîya hama
rind tarî nêbîya. Kurd o zaza yew ca do talde di xwi letêneno, paweno ki dinîya
rind bibo tarî. Ki dinîya bî tarî, kurd o zaza hêdîka ca dê xwi ra wardeno,
dekuweno rayîdî ser, şono kêdê xwi. Kurd o zaza, ki resa berdê kêdê xwi het,
hêdîka dano berî (kêber) ro. Cenî ya kurdê zazay senî ki vengê berî eşnawena,
şona berî ver, verê ki ber ako, bi vengê do berz, vana:
Aya
kamo? Kurd o zaza hêdîka vano: Ber
aki, cenêk, eza ez. Cenî ya kurdê zazay vengê mêrde dê xwi şinasnena.
Mêrdedê xwi rê ber akena. Kurd o zaza şono mîyanê banî. Cenî ya kurdê zazay, vana: Mêrdek,
qanûn to gêreno. Vizêr qeza ra zeftî hamey dew vist kêdê ma ser. To
persaynê. Kurd o zaza zano zeftî çî yê. Lakim, nêzano qanûn çîyo.
Sedemo ki kurd o zaza tek qali tirkî nêzano, maana qanûn çîyo nêzano. Welhasil
kurd o zaza rana a şew keye ra vejîyeno raşt vera xwi dano koyan. Yew wext ra pey, zeftî kurdê zazay tepêşenê. Bi
qeydan (kelepça) destanê kurdê zazay girêdanê. Dim ra kurdê zazay gênê benê
dekenê hepis. Çend hewtey ra pey, kurdê zazay vejenê dadga (mahkema). Semedo ki
kurdo zaza tek qali tirkî nêzano, nabedar (nobeçî) ê dadga kudê zazay rê
tercumaney keno. Dadger (hakim) dest bi dadge keno.
Dadger vano, nûştoxê dadga bi deqtîlo şek-teq nûseno. Kurd o zaza şaş maneno.
Zîq, ge nûştoxî ra, ge zî dadgerî ra hewnîyeno. Kurd o zaza xwi fek di
vajîyeno, vano hala, hala… eno çîyo? Ki dadger peynî dadgekerdişê kurdê
zazay ard, nobedarê dadga qerarê dadgerî kurd ê zazay rê, tirkî ra tadano bi
kurdî, vano: Dato! Kurd o zaza, vano: Kerim biki... NNobedarê dadga vano: Dadgekerdişê to peynî bide hame. Dadger, ti ceza kerdî. Hewt
serî ceza daya to. Kurd o zaza, vano: Qanûn
mi gêraynê, la ka qanûn kora wo? Nobedarê
dadga, vano: Dato, qanûn dadga ya. Kurd o zaza
hiweno, vano: De
kina lo... Ti zî mi xapênenê. Nobedarê
dadga vano: Nê dato heşa, ez to nêxabênena. Qanûn dadga ya. Kurd o zaza vano: Yewê vano, yewê şeq-teq nûseno... enkay qanûn enya bi. Nobedarê
dadga vano: E... dato, qanûn enya bi. Kurd o zaza rana hiweno, vano: - Mi di çidê jîn û qanûndê jîn na
wo. Mi zî vatê qay hela qanûn çîyo. Ki mi bizanaynê qanûnê jîn enîyawo, ez
rewna hameynê. Eno çend serî yo ez xwi rê bîleheq koyan ra gêrena.
EZ NÊM KEÇEL
A!
Serran ra
ver, rojê yew feqîr semedo ki xwi rê parse biko, şono Amed. Eno Feqîr şono Ûlû
camî ver di destanê xwi akeno, ki şar xêrê xwi çend qurişî biderdo, o zî bi ay
çend qurişan reyda pê werê malbata xwi temîn biko. Lakim aw roj şansê feqîrî
baş nêşono. Perey feqîrî dest nêkuwenê. Feqîr biney fikirîyeno, vano çimê gedan
dê mi, destandê mi do. Gedê mi hêvîya mi nê, ki ez çîyê bera keye. Ez ana dest veng şora keye,
nêbeno? Ez gerê çîyê bika. Welhasil feqîr wardeno xwi ser û vera xwi dano
mîyanê sûki. Zaf ca, tay ca, şono yew koşki ver di vindeno. Feqîr
koşk ra hewnîyeno, ki yew koşkê da zaf weş û heybetina. Feqîr xwi pîze di vano
xule miheqeq wayîrê ena koşk yew kesê do zaf dewlemendo.
Raşta zî ana
bî. Wahîrê koşk yew axa bi. Axa yê do zaf dewilemend bi. Eno nabên di xizmikar
mîyanê koşk ra vejiyena, yena ber dê koşk yê teberî ver. Xizmikar hewnîyena ki
torbe yew feqîrî pola (mila) wo, berê hewşê koşk heti vinderte wo.
Xizmikar veyndana, vana:
Xalo,
xalo ti kamî? Ti çi karey? Ti kam ca ra
yenê, kam heta şonê? Feqîr vano: Ez
yew feqîr a, feqîr ê Homa (Alla) ya. Ez a dinîya bîn ra yena. Xizmikar, bi
lez û bez nerdonanê koşk ro dîyar kuwena şona mîyanê koşk. Xizmikar, bi kelecan
(heyecan) kebanîya koşk ra vana: Xatûna mi, xatûna mi! Xatûn vana: Çîyo, sebîyo! Qey ana bîya bixi-bix û hilkihilka to, ti
nêşêna qalî bika. Çi qewimîya wo? Xizmikar vana: Xatûna mi, Xatûna mi... Yew feqîr hamo berê hewşê koşka
ma di vinderte wo. Mi feqîrî ra vat ti kamî, çikarey? feqîr vat ez yew feqîrê Homa
ya. Ez a dinîya bîn ra hama. Xatûn, xizmikar ra vana: Rew, rew….. şo
veyndi wa bêro dîyar! Xizmikar mîyanê koşk ra vejîyena
bi lez şona dikanê (pêlikan) nerdona koşk ser ki şoro mîyanê hewşî, nêmedê
nerdon di vindena, veyndana vana: Feqîr, feqîr... Feqîr vano: Kerem biki wayê, ti vana çi? Xizmikar vana: Xatûna mi veynda to dana, vana wa bêro dîyar. Feqîr yew
bi didi nêkeno şono mîyanê koşk. Xatûn, persena vana: Ti
kamî? Çikarey? Çi gêrenê? Feqîr vano: Ez
yew feqîrê Homa ya. Ez a dinîya bîn ra hama, xwi rê parse gêrena. Xatûn persena vana: To a dinîya di lajê mi nêdî yo ya nê? Feqîr vano: Mi lajê to dîyo. Xatûn vana: Hal û weziyetê lajdê mi senîn bi? Feqîr vano: Qet mepersi. Weziyetê lajdê to zaf xirab bo. Halê
lajdê to hama haldê mi xirabêro. Xatûn vana: Wax, wax…. kê mi veşa. Ez jê rê bim ra
hey. Xatûn ca di şona mîyanê heyata
zerî sandox ra sed û des (110) zerdan (altûnan) vejena ana dena feqîrî dest,
vana: Ti enê zerdan (altûn) bigî. Wexta ki ti şî a dinîya bîn,
ti sed zerdan danê lajdê mi! Wa des
zerdî zî to rê bê. Feqîr vano: Hay,
hay... çiman dê mi ser. Homa û Pêxember to ra razî bo. Feqîr ca di
xatir xatûn ra wazeno bi lez mîyanê koşk ra vejîyeno nerdon ro war beno şono.
Feqîr senî ki mîyanê hewşê koşk ra vejîyeno tew pey di xwi ra nêhewnîyeno, bi
lez û bez koşk ra dûrî kuweno. Feqîr, wexta ki lez û bez rayîd di şono xwi bi
xwi vajîyeno, vano şansê mi abi. Feqîr fikirîyeno ki şoro keye, dim ra poşman
beno, nêşono keye. Feqîr Amed ra vejîyeno, raşt vera xwi dano hetê dewa xwi. Eno nabên di
axa yê koşk yeno keye. Ki axa hame resa berdê koşk ver, xizmikar şona axay
vera. Senî ki axa istor serra peye beno, xizmikar ca di hewsarê (wesarê) istor
tepêşena. Axa hêdî hêdî dikanê nerdonanê koşk ro dîyar kuweno şono mîyanê banî. Xatûn, vana: Axay mi, ti xêr amê? Axa vano: Ti
xeyrî mîyan di ba. Axa, vano: Eno çend rojîyo ez keyed nêbîya. Çi esto, çi çinîyo? Xatûn vana: Yew xebera mi ya weşi to rê esta. Axa
vano: De
vaji hela, xebera to çîya. Xatûn vana: Eyro
yew feqîr hamebi berdê koşka ma ver di vindert bi. Mi feqîr kerem
kerd mîyanê koşk. Ez persaya, mi vat feqîr ti kamî, ti çi karey. Feqîr vat ez
yew feqîrê Homa ya, ez a dinîya bîn ra hama. Ez persaya mi vat to lajê mi a
dinîya di dîyo ya nê. Feqîrî vat mi lajê to dîyo. Mi feqîrî ra vat hal û
wezîyetê lajdê ma senîno. Feqîrî vat hal û wezîyetê lajdê şima zaf xirabo. Eno
sebep ra, mi sed û des zerdî day feqîrî. Mi vat des zerdan ti xwi rê bigî, sed
zerdan zî bidi lajdê mi. Heze yewê satilê awka cemedin cor
di serdê axay sero biko. Axa ca di sik û serd beno, bi hêrs, cenî da xwi ra
vano: Enkay, ti xînta çîya. To senî sed û des zerdî day şarî.
Eno des (10) serrî yo lajê ma merdo. Hetanî enkay merdîyan ra kam a dinîya ra
tepa hamo! Feqîr senî hawa merde wo, ki tepa hamo. Feqîr çi wext ewta ra şi? Xatûn vana: Eno di-rê se´etî esto, feqîr ewta ra şîyo. Axa ca di veynda xizmikar dano. Xizmikar bi lez û bez yena axay
het, vana: Kerem biki axay mi. Axa, xizmikar ra vano: Rew
istora (estora) mi hedre biki! Xizmikar yew bi didi nêkena, istora axay hedre kena,
dim ra veyndana vana: Axay
mi kerem biki, istor hedra ya. Axa mîyanê koşk ra vejîyeno şonê hewş di istor
wenişeno. Eno nabên di axa xizmikar ra perseno vano: Feqîr şi kam heta? Xizmikar destê xwi hetê qaymî ya derg
kena, vana: Eno heta şi Axa vera istori dano aw heta. Axa istor dano
çarpaykî. Axa bi yew lez û bez, hezê cirît koşk het ra dûrî kuweno. Eno nabên di heze ki des tenî
feqîrî ra vajê, hela xwi ra pey bewnî. Feqîr tadîyeno xwi ra pey hewnîyeno.
Bavo... ki çi veyno. Ki yew espar heze birûsk bi çarpaykî ha cor di yeno. Feqîr
terseno, xwi bi xwi rê vajîyeno, vano xule eno keso ki cor di yeno, miheqeq
wayîrê koşko, mi dima kewto. Raşta zî ana bî. Esparo ki
hameynê, axay koşk bi. Feqîr lej û bez dorme dê xwi ra hewnîyeno ki yew citêr,
tikêkê daşti mîyanê hêgay di citi keno. Feqîr raşt vera xwi dano hetê citêrî
ya. Bi lez û
bez şono citêrî heti. Feqîr hewnîyeno ki citêr yew kesê do bi ´emro û tikêkê
serê jê zî keçelo. Feqîr, citêrî ra vano: Xalo, xalo... Citêr vano: Kerem biki, vaji. Faqîr vano: Hela
ti ka bidi ez citi bika. Rew ti zî şo ena dari ser? Citêr vano: Qeyî,
çirê, çi sebep ra ez şora dar ser? Feqîr vano: Hela
xwi ra cor bewnî! Aw esparo ki cor di yeno, ti zanê kamo? Citêr vano: Nê,
ez nêzana kamo. Feqîr vano: Aya,
dijminê sererûtan û keçelano. Kora keçelan veyneno, ca di serê keçelan dera
keno. Enê vatişanê feqîrî ra pey, citêr ca di û bi lez û bez şono dari ser. Feqîr zî hema
ca di dest bi citi keno. Eno nabên di axa yeno feqîrî het silam dano, vano: Xalo,
xalo! Feqîr vano: Kerem biki çîyo, ti vanê çi Axa vano: Yew kesê do feqîr hamo eno heta, to nêdîyo şi kam heta? Feqîr vano: Herê, mi dîyo. Ez zana şi kam heta. Axa vano: Şi kam heta? Feqîr vano: Aw keso ki ti bahs kenê, bewnî hanîko dari sero yo. Axa istori romeno dari ver û bi
yew vengê do berz qîreno vano: Rew, bê war. Keso ki dari sero yo vano: Nê, ez nîna war. Axa vano: Sebeb çîyo, Qey ti nînê war? Eno nabên di feqîr, axay ra vano: Axa,
axa axa…. Aya yew kesê do zaf bi ’eynado, ana bi rehetey nîno
war. Ti gerê
şorê dari ser, jê dari serra bîyarê war. Axa hêdîka istor ra peyebeno, şono dar ver, qirmê dar
ro çikurîyeno şono dari ser. Ki axa resa dar ser, bi hêrs vano: Qey ez veynda to dana vana bê war,
ti nînê? Keso ki dar sero yo, vano Ez nîna war. Axa vano: Ti çirê nînê war? Keso ki dar sero yo, vano: Ez tam keçel nîya. Ez nêm keçela. Axa, vano: To vat çi, mi faam nêkerd? Keso ki dar sero yo vano: Ez
nêm keçel a…. Axa xwi bi xwi niçeno, vano: Ez
vana yew mêrdeko feqîr eno heta hamo to nêdîyo, ti mi ra vanê ez nêm keçel a… Keso ki dar sero yo vano: Xulle,
bile ez nêzana. Bew aw mêrdeko ki citi keno esto, aya bi lez û bez cor di hame
mi het, mi ra vat aw esparo ki cor di yeno, ti zanê kamo. Mi vat nê, ez nêzana
kamo, jê vat aya kora keçelan veyneno, ca di serê keçelan birneno. To ra
haseno! Ti ha serê mi veynenê. Ez nêm keçela. Ez tersan dê to ra hama ena dar
seri. Axa bi lez û
bez dar serra xwi verdano war. Heyanî ki axa dar serra yeno war, feqîr istora
axay wenişeno, istori çarpaykî xar dano, heze birûsk weyra ra dûrî kuweno. Axa veyn dano vano: Feqîr,
feqîr feqîr... vinderi, videri... De bêrê, qey veng şono bi feqîrî. Feqîr dûrî kuweno
şono xelisîyeno. Bi eno hawa feqîr beno wayîrê sed û des zerdan û istor.
|